Мікола Адам (Мікалай Міхайлавіч Адам) - беларускі паэт, празаік, перакладчык украінскага паходжання.

Нарадзіўся 8 студзеня 1978 г. у вёсцы Мікалаеўшчына Стаўбцоўскага раёна Мінскай вобласці. Аднак да 1992 г. жыў у Казахстане (у горадзе Шахцінску Карагандзінскай вобласці). Скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (2000) і факультэт культуралогіі (аддзяленне кінадраматургіі) Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта культуры і мастацтваў (2005). Працаваў грузчыкам, загадчыкам пастановачнай часткай у Мінскім тэатры-студыі кінаакцёра, рэжысёрам Капыльскага і Стаўбцоўскага Раённых цэнтраў культуры, спецкарэспандэнтам газеты "Культура", стыльрэдактарам у выдавецтвах "Мастацкая літаратура" і "Рэгістр". Цяпер - рэдактар аддзела паэзіі часопіса "Маладосць".

Празаічныя творы друкаваліся ў часопісах "Полымя", "Маладосць", "Акно", газетах "Літаратура і мастацтва", "Звязда", "Наша Ніва", расійскім альманаху "Петербургские строфы", калектыўных зборніках "Кахаць і верыць" (2013), "Пад зоркай кахання" (2015) "Скажы, што кахаю" (2018)

Вершы друкаваліся ў часопісах "Першацвет", "Полымя", "Маладосць", штотыднёвіку "Літаратура і мастацтва", калектыўніх зборніках "Анталогія маладога верша" (2001), "Эксклюзіў" (2002), ва ўкраінскіх перыядычных выданнях.

Аўтар кніг паэзіі "Калыханка для каханай" (2001), "Під лацканами споминів" (2018, у перакладзе на ўкраінскую мову), "Небо на столі" (2020, у перакладзе на ўкраінскую мову) і кніг прозы "Каждому свой ад" (2013), "Шоўк" (2013), "…І прыдбаў гэты дом" (2020), "Сёстры" (2020).

Перакладчык на беларускую мову паэтычных кніг украінскіх пісьменнікаў Вікторыі Шэвель "На абцасах/На підборах" (2019) і Васіля Слапчука "Каранацыя палявога рамонка" (2019), "Кветкі на мінным полі" (2020), а таксама мноства вершаў і апавяданняў з украінскай і рускай моў.

Вершы М. Адама перакладаліся на ўкраінскую, польскую і рускую мовы.

Лаўрэат літаратурнай прэміі імя М. Бідэнкі за пераклад твораў М. Бідэнкі на беларускую мову (Украіна, 2019) і міжнародных літаратурных прэмій імя Г. Скаварады за кнігу вершаў "Під лацканами споминів" (Украіна, 2019) ды імя П. Куліша за высокі прафесіяналізм і вагомы ўнёсак у папулярызацыю ўкраінскай літаратуры ў Рэспубліцы Беларусь (Украіна, 2020).