Быль пра школьніка Сёму

Гумарыстычная паэма Алены Басікірскай стала працягам "Былі пра шкодніка Сёму". Тут таксама распавядаецца пра прыгоды гарэзлівага хлапчука Сёмкі, яго мудрых, цярплівых бацькоў і ката Васіля – вернага паплечніка ў гульнях і свавольствах. Розніца з першай часткай у тым, што шкоднік падрос да школьніка і пайшоў у першы клас. Ад гэтага прыгод менш не стала. Галоўны герой ужо чытае сто з лішнім слоў у хвіліну, вучыцца пісаць і гатаваць дранікі, знаёміцца з краявідамі Беларусі, адпраўляецца з бацькамі ў Мірскі замак. Словам, працягвае пазнаваць разнастайнае, цікавае, часам складанае, але такое прывабнае жыццё. Дапамагаць бацькам і добра вучыцца – галоўная выснова, да якой прыходзіць Сёма перад летнімі канікуламі, рыхтуючыся правесці іх разам з катом Васілём у вёсцы ў бабулі.