Половинный код. Комплект из 3 книг

Спачатку гісторыя мяне не вельмі зачапіла. Галоўнага героя было шкада і мяне злавала несправядлівасць у стаўленні Натана, але не больш. Думала, што так і будзем сядзець у клетцы і ніхрана не рабіць усю першую кнігу, але пад канец першай часткі пачалася дзвіжуха і я проста знікла..) Мне вельмі падабалася, як мяняўся галоўны герой. І што ён не такі пазітыўны і добры. А наадварот, ён увесь час злы і ў любы момант можа сарвацца. І тады беражыцеся ўсё, нават лепшаму сябру дастаецца з лішкам, але ў той жа час ён можа быць вельмі пяшчотным і клапатлівым. Рамантычная лінія Натана і Ганны-Лізы для мяне ўвогуле прайшла фотам. Паміж гэтымі двума не хапіла іскры, ніякага запала ўвогуле. Быццам бы яны кахаюць адзін аднаго, але іх адносіны не выклікаюць абсалютна ніякіх эмоцый. Мяне больш хвалявалі адносіны Натана з яго братам, чым з Ганнай-Лізай. Вось яны то і выклікалі пяшчотныя і дрыгатлівыя пачуцці і чапалі да слёз (у прамым сэнсе магла праслязіцца). Больш за ўсіх мне спадабаўся лепшы сябар Натана - Габрыэль..) Усю трылогію, я так за яго перажывала, што мне хацелася прыбіць галоўнага героя кожны раз, калі ён крыўдзіў і зрываўся на Габрыэля. А вось рамантычная лінія Габрыэля была вельмі тяжкоі, трагічнай і дужа прыгожай. З пачатку і да самага канца я пакутавала і перажывала разам з Габрыэлям. Апошнія раздзелы трэцяй кнігі я з цяжкасцю магла дачытаць. Гэтулькі пакут, перажыванняў і выплаканых слёз было. Наогул, гісторыя мне спадабалася..) З часам нават перачытаю..)