Не адпускай мяне

Дабротны раман. Чытаецца лёгка. Не трэба прыкладаць аніякіх намаганняў, каб уявіць кожнага з герояў, адчуць іх пачуцці, пагадзіцца з іх думкамі, разважаннямі, выказваннямі. Калі чытаеш твор, з лёгкасцю апыняешся ў той рэчаіснасці, якую хацеў паказаць аўтар. Мяркую, што мая памылка ў знаёмстве з гэтай кнігай - азнакамленне з артыкулам "Рэха жыцця", які прыведзены ў самым пачатку. У ім ідзе між іншым разбор рамана. Таму, калі ўжо пачынаеш чытаць, чытаеш як бы праз нейкі 'фільтр', спрабуючы знайсці між радкоў той сэнс, ідэі, тэму, якія былі прыведзены ў артыкуле. Гэта маласць сапсавала ўражанне. Хацелася б самастойна паразважаць і толькі потым пазнаёміцца з ідэямі аўтара і супаставіць іх са сваімі. Раман варты таго, каб яго прачытаць. І можа будзе лепей пакінуць артыкул на потым.